SZACUNek

Dni przynoszą nam kolejne niespodzianki. Czasem zaskakują nas dobrymi sytuacjami, czasem obrzucają nas trudnymi zdarzeniami. W tym całym zamieszaniu swoje miejsce mają ludzie. Dziesiątki ludzi, których spotykamy dziennie. Tysiące ludzi pojawiających się w ciągu całego naszego życia.

 Jedni wzbudzają w nas większą sympatię, automatycznie wskakując w nasze serca. Inni tylko na chwilę wplątują się w nasze myśli, by już nigdy więcej się w nich nie pojawić. Zaś jeszcze inne osoby wydają się nam totalnie nie odpowiadać. Tak bywa, bo trudno jest lubić wszystkich z tą samą siłą. To prawie niewykonalne. Jednak wszystkich, co do jednego, powinniśmy traktować z należytym szacunkiem. To nie łatwe, ale... zdecydowanie prawidłowe.

Gdy my znajdujemy się na obcym terenie, zagubieni w nieznanym nam otoczeniu, wśród ludzi o całkiem innych charakterach, czy nie czujemy się nieswojo? Ależ oczywiście, że tak! Boimy się jak ci "obcy" zaczną nas postrzegać, traktować. I w tym momencie powinien wkraczać właśnie szacunek, który jest drogą do porozumienia.

 Szanując drugiego człowieka, pozwalamy mu pozostać sobą. Nie wypominamy mu odmienności, nie czepiamy się innych poglądów. Oddajemy mu swobodę. 

Nawet jeśli ktoś jest dla nas tak bardzo irytujący, że w głowie układamy kolejne rozdziały podręcznika pod tytułem "Jak zamknąć wkurzających ludzi w kartonie i wysłać ich na inny kontynent", to szacunek powinien kierować naszymi czynami. To trudne, nawet bardzo, ale to powinność ludzi dobrych serc. Sami wymagamy traktowania nas z szacunkiem, sami chcemy

czuć się wartościowi i ważni. Ale nie możemy kogoś, kto nam nie pasuje traktować źle, gorzej, po prostu niepoprawnie. Bo każdy człowiek ma wartość. Każdy człowiek zasługuje na rzetelne traktowanie. 

Nie powinniśmy w ogóle się porównywać i według własnych analiz oceniać. Będąc człowiekiem spełniamy wszystkie wymogi potrzebne, by okazywano nam szacunek. Wtedy, gdy wszyscy jesteśmy na jednej płaszczyźnie, możemy zdrowo się dogadać. Możemy żyć w zgodzie, będąc różni, czasem niezgodni. Nikt nie patrzy na nas z góry, każdy ma równie ważne zdanie, które trzeba zaakceptować. Wtedy zachowana jest harmonia.

Jeśli odnosimy się z szacunkiem do wszystkich napotkanych ludzi, nie patrząc na wygląd, status społeczny, naszą sympatię do nich, to znaczy, że jesteśmy ludźmi dojrzałymi. Jesteśmy ludźmi dobrymi.

Szacun dla wszystkich, którzy z szacunkiem idą przez życie.

~ Liv

Ps. Mam nadzieję, że świeży wygląd bloga się Wam spodoba. Mnie bardzo cieszy!

Ps.2 Wisienka na torcie: czyli skromne i pełne miłości pozdrowienia dla Jaskułki i Liska. Kiedy zapraszacie mnie na imprezę?