świat kobiet

Wyobraźmy sobie lekko różowe obłoczki na wieczornym niebie. Delikatne, ciepłe fale odbijające złoto zachodzącego słońca. Miękki kwiat stokrotki pomiędzy źdźbłami ostrej trawy. Pomyślmy o aksamitnej chuście, pełnej jasnych barw, powiewającej na wietrze. O pięknym płatku śniegu, który bezwładnie opada ku ziemi. 

Takie są kobiety. Delikatne.

Wyobraźmy sobie skałę, ostrą i twardą, której nie straszne żadne burze, czy wiatry. Ogień, czasem przynoszący ciepło, czasem parzący. Pomyślmy o linie, wytrzymalszej niż ktokolwiek mógłby się spodziewać. O mocnej kawie, potrafiącej w jednym momencie postawić nas na nogi. O zaciśniętych zębach, gdy ból odbiera mowę.

Takie są kobiety. Silne.

Wyobraźmy sobie dziecko huśtające się z radością na huśtawce. Szczeniaczki strzelające energią, gdy właściciel wraca do domu. Wyobraźmy sobie pierwszy dzień wakacji i powrót do domu z pracy przed weekendem. Moment zdobycia złota przez Polaka na olimpiadzie. Wiadomość o darmowej pizzy.

Takie są kobiety. Pełne życia.

Wyobraźmy sobie moment zauroczenia, gdy serce bije szybciej niż to możliwe. Moment pożegnania  z przyjaciółmi przed dłuższym wyjazdem. Chwilę strachu, gdy ktoś bliski ląduje w szpitalu. Falę ulgi, gdy wszystko zaczyna wracać do normy. Pomyślmy o łzach bezradności, gdy wszystko zaczyna się psuć. O chwili, w której czujemy się bardziej samotni niż kiedykolwiek. O magii pierwszego pocałunku wśród płatków śniegu. O cudzie narodzin.

Takie są kobiety. Pełne emocji.

Wyobraźmy sobie ciężki wór z zakupami i ósme piętro. Drżące ręce zaciśnięte na kierownicy, by pierwszy raz samej zawieźć dzieci do przedszkola. Zaciśnięte pięści, gdy szef przekracza granice taktu. Przyspieszone bicie serca, gdy nocą cienie na ulicy wydają się być niebezpieczne. Pomyślmy o przemęczeniu, gdy dla kogoś poświęcamy całe nasze siły. O zmarszczonym czole i zmartwionym sercu, gdy dzieci jakoś długo nie wracają ze szkoły.

Takie są kobiety. Zdolne do poświęceń.

I wiecie co? Jutro 8 marca - wielkie święto kobiet. Pomyślmy o tym, ile serca one wkładają codziennie w nasze życia. Czasem nakładają czerwoną szminkę i szpilki, by ostro namieszać. Czasem walczą jak lwice, by dopiąć swego. Innym razem kruszą się pod kocem, trzęsąc się ze strachu. Potrzebują wsparcia i męskich ramion. Czasem innych stawiają na nogi, a same zagryzają wargi z bezradności. Czasem są wredne i robią bezsensowne awantury. Albo z całego serduszka poprawiają humor i wnoszą słodycz w codzienność. 

Takie są kobiety. Takie jesteśmy. Nieidealne.  Wrażliwe i silne. Kruche i twarde. Niezależne i delikatne. Niepewne i odważne. Skomplikowane i proste. 

Nas  nie trzeba rozszyfrowywać, nas trzeba POKOCHAĆ, ZAAKCEPTOWAĆ i SZANOWAĆ. Więcej nam nie trzeba. 

No chyba, że kwiatów. Najlepiej niezapominajek. O albo żółtych róż, one są takie piękne! No a czasem trzeba też czekolady, pocałunku, pizzy na podwójnym cieście i lodów.

Ale głównie chodzi nam o miłość.

~Liv

Ps. Lubimy też chłopaków, takich silnych i kochanych i dobrych. Którzy sprawią, że poczujemy się wyjątkowe. Nawet jeśli czasem są sierotkami. Dobrego tygodnia życzę mocno.