Nadużywam słowa "pięknie"

Ostatnio coraz więcej moich kochanych znajomych zwraca mi uwagę, na nadmierne używanie superlatyw. Zdałam sobie sprawę, że w co drugim wypowiedzianym przeze mnie zdaniu pojawia się jedno z moich ulubionych słówek - super, pięknie, cudnie, niesamowicie. Czy czasem nie przesadzam?

Czemu tak się dzieje? Na każdą nie negatywną wiadomość odpowiadam bardzo pozytywnie. Może z zewnątrz wygląda to przesadnie. Może i tak jest. Ale nie czuję się z tym źle. 

Zauważyłam, że za każdym razem, gdy używam wyrażenia "jaki piękny dzień!", ludzie rozglądają się wokoło i szukają powodu, dla którego mogliby potwierdzić moje słowa. Często odpowiadają, że rzeczywiście pogoda jest dzisiaj warta podziwu. Mówią o tym, że nareszcie mają chwilę odpoczynku. Szukają dobra w zwykłej sytuacji, przez nakierowanie ich myśli na pozytywy.

Lubię chwalić kogoś, za jego wygląd, uśmiech, energię. Cieszę się, gdy mogę sprawić komuś chwilę radości, doceniając jego pomoc. Chodzi o ten niepowtarzalny błysk w oku, gdy ktoś dostrzega Twoje prawdziwe wnętrze. Serce wypełnia się wtedy ciepłem, czujesz się wartościowy, nabierasz pewności siebie. 

A w życiu nie powinno się chodzić zdołowanym. Wiadomo, że każdy ma takie dni. Dni smutku, przygnębienia. Siadasz wtedy skulony, wpatrujesz się w ścianę i myślisz o tym, czemu nie ma nikogo, kto potrafiłby Cię teraz zrozumieć. Choć odrzucasz każdego, kto stanie Ci wtedy na drodze, siejącym postrach spojrzeniem. Przynajmniej ja tak czasem mam. Wtedy przysięgam, nie warto podchodzić do mnie, bo grozi to niepowstrzymanym atakiem wrednych docinek.

Ale takie dni mijają. A na codzień nie warto się nad sobą użalać. Wystarczy spojrzeć na niebo. Pada deszcz? Nie szkodzi. Zobacz jak szarość nieba kontrastuje z kolorami świetnego dnia, z szczerym uśmiechem. Zobacz jak znajomy macha  do Ciebie z drugiej strony ulicy. Podejdź do niego i pochwal go, za radosne powitanie. Wsłuchaj się w radosne brzmienie zwykłego słowa "dziękuję".  Uśmiechaj się do siebie, poprawiając sobie nastrój.

Może nie nadużywaj słowa "pięknie", ale dziel się nim częściej. Chwal ludzi wokół siebie, dając im siłę. Sama bardzo się cieszę, gdy słyszę dobre słowa. Każdy komplement jest dla mnie cenny i długo raduje mnie swoim wspomnieniem. Patrzę z sympatią na ludzi, którzy opowiadają mi o czymś radosnym. Mówią o koncercie, na którym muzyka uniosła ich dusze ku tęczy. Mówią o małym kotku, którego mijali na ulicy, z dobrocią w oczach. Uwielbiam ludzi, patrzących na świat z miłością. Jakby codziennie rano, oglądali go po raz pierwszy.

Ojj chyba się rozpisałam. Ale chyba uwielbiam dzielić się z Wami radością. A to chyba dobrze! Wręcz pięknie! Niesamowicie! Cudnie!

Doceniajmy każdy odłamek dobra na tej ziemi. W końcu to my otrzymaliśmy serca, które są zdolne dzielić się miłością. To czyni nas ludźmi. Dzielmy się więc miłością, poprzez radość. 

Zdanie "Jesteś niesamowitą osobą!", może pozostawić po sobie ciepły ślad na długo.

Ściskam najpiękniej!

~Liv