Podróżując jednym torem

Słyszysz stukot jadącego pociągu. Rytmiczne dźwięki uspokajają Cię. Trzask zamykanych drzwi i odgłos skrzypiącego fotela sąsiada. Gałęzie, o które ociera się wagon. Głośne trąbienie pociągu i wreszcie pisk hamowania. Wszystkie te dźwięki, odgłosy otaczają Cię, dając poczucie spokoju i bezpieczeństwa.

Jeździsz tym pociągiem wiele lat. Patrzysz na stare fotele, dotykasz zimnej szyby okna i zamykasz oczy. Wsłuchujesz się w swoją ulubioną melodię. Pociąg pędzi coraz szybciej.

Otwierasz oczy i kierujesz wzrok za okno. To jedyny obraz, który ciągle ulega zmianie. Widziałeś już lasy, pola, łąki o każdej porze roku. Widziałeś małe domki przejeżdżając przez wsie, ale i wielkie budynki, bloki, wieżowce mijając miasta. Można powiedzieć, że żaden widok Cię już nie zaskoczy.

Ale co jeśli wstaniesz, poszukasz nowych dźwięków, nowych widoków? Wiem, że to nie łatwe, opuścić coś stałego, pewnego, a otworzyć się na nieznane. Ale za zatrzaśniętymi drzwiami pędzącego wagonu, kryje się wiele piękna. Zza okna nie poczujesz zapachu lata, skoszonej trawy, powietrza po burzy. Siedząc w zamknięciu nie poczujesz wilgoci rosy o poranku, nie dotkniesz delikatnych płatków róż, nie zasmakujesz kropli jesiennego deszczu.

Mijasz kolejne stacje, a melodia która usypia Cię i budzi już tyle lat, wydaje się być głucha. Twoje poczucie bezpieczeństwa i stałości, zmienia się w klaustrofobię. Masz dość zamknięcia, dość uwięzienia w jednym pociągu. Ale... już za późno.

Pociąg minął wszystkie stacje, zbliża się już do celu podróży. Jego prędkość jest zbyt duża, by próbować ucieczki. Zostajesz w zamknięciu. Słuchając wciąż jednej melodii, siedząc w jednym wagonie, mając jedno marzenie. 

Pragnąc otworzyć drzwi i wyjść na spotkanie z nieznanym, z pięknym.

~Liv ^^

Ps. Jak widzicie krótkie podróże pociągami mocno inspirują! :D Udanych wakacji Czytelniku! Korzystaj z każdej chwili. Rób to, o czym marzysz. Tak, by we wrześniu z czystym sumieniem stwierdzić, że nie żałujesz ani chwili. :*